Bana en çok sorulan sorulardan biri "Eşin dostun ekolojik hayatı nasıl karşılıyor?" Karşılamıyorlar. Çünkü farkında değiller. Yani değillerdi.
Eski bloggerlerdenim. Beyaz yakalı hayatımda kendi kendime yazılar yazıyordum. Az ama çok öz okuyucu kitlem vardı. Yazılarımı okur, uzun epostalar yazarlardı; hala yazarlar. Bunlardan küçük bir kısmı zaten arkadaşımdı. Bir yıl boyunca hiçbir şey satın almama meydan okuması yapmaya başladığımda kimseye söylemedim. O zamana kadar birçok meydan okumam olmuştu; ama o en tuhafıydı. Yolda anladım ki çok da tuhaf değilmiş. İlk çeyrek raporumu paylaştığımda birkaç arkadaşım tepki verdi. İkinci çeyrek raporunda yine birkaç arkadaşım. Derken bir yılı tamamladım. Kendimce delirmişlik örneğiydi; ama iş yerimde, sosyal hayatımda, ailemde tahmin ettiğim gibi büyük tepkiler almadım. Ya fark etmediler ya da üzerinde durmadılar.
Gün oldu sosyal medya hızıyla daha fazla kişiye ulaştım, dergi ve gazetelere röportaj vermeye başladım; o zaman arkadaşlarım sormaya başladı. Hatta bir arkadaşım "Saçmalama Utku, aldın ya!" dedi. Hah, dedim, ne aldım? Çünkü 4 parça şey satın aldım yazmışım, 3'ünü anlatmışım, 4.yü bulamıyorum. Yok, hatırlamadı. "Yani almışsındır" dedi. Aldığımı hatırlamıyor, tahmin ediyor. Haklı, aldığımı tahmin etmek, almadığımı düşünmekten daha kolay. İşe gidiyorum, toplantıya gidiyorum, tatil yapıyorum, her hafta sonu dışarıdayım. Almam normal.
Giysi almayacağım, kulaklık almayacağım ile başlayan meydan okumam, yıl sonuna doğru deterjan almayacağım, diyerek sertleşmişti üstelik.
Aranızda soranlar varsa; merak etmeyin, ekolojik hayat dediğimiz şey, hadi sürdürülebilir hayat diyelim; şu an yaşadığımız hayatı tamamen terk edip bambaşka yaşadığımız bir hayat değil. Dışarıdan anlaşılmaz yani. Zaten kimseyi ikna etmemize gerek de yok. İsterlerse bizimle yürürler.
Sevgiler,
Utku
Comments