top of page
Yazarın fotoğrafıUtku Yılmaz

Karanlık Şarkılar

Karanlık Şarkılar oyunu, Adsız Alkolikler (bilmeyenler için, tüm dünyada alkol bağımlılığı ile başa çıkmaya çalışanların ve daha önceden başa çıkabilmişlerin gönüllü olarak bir araya gelerek oluşturduğu destek grupları) toplantısında yolları kesişen bir kadın ve bir erkeğin bağımlılık, aşk, şefkat, bencillik, toksik duygular içinde yaşadığı ilişkiyi romantizm, ince bir komedi ve kasvetle anlatan Blackout Songs oyununun çevirisi.

Tabii mevzu bağımlılık ve duygular olunca gelgitler ve "varlığı ve yokluğu ile" hafıza ilişkinin ortasında kalıyor. Her toksik ilişkide olduğu gibi eğlencesi eğlence, kavgası kavga bu ikili, bazen bilerek bazen bilmeden birkaç kez tanışıyor ve ilişkiyi yıkık dökük şekilde yeniden inşa etmeye çalışıyor.


Oyuncuları ayrı tebrik etmek isterim. (Çoğumuzun) Empati kurmakta zorlanacağımız iki karakterin hamlelerinde, metin kadar oyuncular da bizi çok iyi ikna ediyor. Oyunu seyretmemin üzerinden günler geçti, hâlâ kadının bencilliğinden rahatsız oluyorum.


Oyunun çevirisini yapan Melisa Kesmez'in çevirilerini çok severim. Oyunu seçme nedenim olabilir. Onun da üzerine epey düşündüğünü düşündüğüm bir konu var ki: oyunun adındaki "Karanlık". Orijinal ismi Blackout Songs olan oyunun çevirisinin ne olacağına dair bir önerim de yok. Bazen bazı sözcükler yetmiyor. Blackout yerine "karanlık" da yetmiyor.


Az sayıda sandalyeyle minimal bir sahne tasarımı sağlanmış, bu harika. Sahne geçişlerinde sandalyelerin yeri değişiyor ve bir kilise, bar ya da toplantı odası oluyor. Oyunun başındaki sahne geçişlerinde biraz dikkatimin dağıldığını belirtmeliyim. Oyunun ortalarından itibaren ise kendiliğinden aktı. Dekorun, kostümün sahnede değiştiği oyunları çok severim. Tasarımı sevdim, sadece aksayan bir şey var gibi geldi.


Katman katman giyilen ya da çıkarılan bir taraftan da çok minimal kostüm tasarımını çok sevdim. Işık tasarımı da bir o kadar müthişti. İsmini Karanlık Şarkılar olan bir oyunun (Blackout Songs olsa da aynı) ışığı elbette önemliydi.


Herkesin emeğine sağlık.


Oynayanlar: Derya Artemel, Orçun Soytürk

Yazan: Joe White

Çeviren: Melisa Kesmez

Yöneten: Tuğrul Tülek

Reji Asistanı: Tuğbanaz Avcı

Müzik, Ses & Efekt Tasarım: Ömer Sarıgedik

Işık Tasarımı: İsmail Sağır

Yapım Ekibi: Kübra Aydın, Pelin Su Sökün, Gamze Alver

Fotoğraf: Murat Dürüm

Görsel İletişim Tasarım, Afiş Tasarım: Merve Aykun


95 dakika, tek perde


Sevgiler,

Utku

Comments


bottom of page